Οταν μεγαλώσω θα γίνω gamer

Πηγή : Καθημερινή
Ιωάννα Φωτιάδη

Αυτό που μέχρι χθες ήταν για τους εφήβους ένα επικίνδυνο χόμπι εξελίσσεται για κάποιους σε επικερδή καριέρα

Οι νεαροί, που απορροφημένοι στην οθόνη σκοτώνουν «ανθρωπάκια», επιταχύνουν εικονικά οχήματα και δίνουν μάχες μέχρις εσχάτων, αντιμετωπίζονταν μέχρι πρότινος με συμπάθεια αλλά και επιφυλακτικότητα. Το gaming, που έκανε την εμφάνισή του δειλά τη δεκαετία του ’90 και απογειώθηκε με τη διάδοση του Ιντερνετ σε όλο τον κόσμο, κάνει εκατοντάδες χιλιάδες γονείς να χάνουν τον ύπνο τους, καθώς έχει ενοχοποιηθεί για την πρόκληση σειράς προβλημάτων – από μυωπία και σκολίωση μέχρι αποξένωση, επιθετικότητα και εθισμό. Το gaming, ωστόσο, απέδειξε ότι δεν ήταν εφήμερη μόδα, αλλά μια νέα πραγματικότητα, που προσελκύει το μεγαλύτερο μέρος των παιδιών και των εφήβων.

Ταυτόχρονα όμως έχουν αναδειχθεί πολλές φωτεινές πτυχές του gaming, γύρω από το οποίο πλέον έχει στηθεί μια ακμάζουσα βιομηχανία – η Σαουδική Αραβία, για παράδειγμα, έχει επενδύσει 37 δισ. δολάρια για την ίδρυση 250 gaming εταιρειών. Ηδη το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού έχει αναγνωρίσει τα e-sports ως ένα ακόμη άθλημα και τους παίκτες ως αθλητές, ισότιμους των υπολοίπων. Μεγάλοι αθλητικοί όμιλοι, σωματεία αλλά και πανεπιστημιακά ιδρύματα –κυρίως στο εξωτερικό– διαθέτουν τις δικές τους ομάδες e-sports, επενδύουν σε αυτές και αναζητούν συνεχώς νέα ταλέντα.

«Μέσω των παιχνιδιών αναπτύσσεται η λογική σκέψη, οξύνεται η μνήμη και η κριτική σκέψη, βελτιώνεται η αντίληψη, αναπτύσσεται η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, ενισχύονται τα αντανακλαστικά, καθώς η ταχύτητα εξέλιξης των παιχνιδιών απαιτεί γρήγορες αντιδράσεις, αλλά και η αίσθηση του χωρικού προσανατολισμού, καθώς η νέα γενιά παιχνιδιών διαδραματίζεται σε ένα περιβάλλον 360 μοιρών», αναφέρει η Εφη Κωστίδου, υπεύθυνη σπουδών στο Greek Gaming Academy. «Ιδρύσαμε την ακαδημία με στόχο να αναδείξουμε τη θετική πλευρά των διαδικτυακών παιχνιδιών, ενημερώνοντας μικρούς και μεγάλους», επισημαίνει η ίδια. «Προωθούμε στα παιδιά και τους γονείς την τήρηση ορισμένων απαρέγκλιτων κανόνων – ότι οι παίκτες δεν πρέπει να παραλείπουν γεύματα ούτε να μειώνουν τις ώρες ύπνου, πρέπει να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους στο σχολείο κ.ά.». Η ακαδημία έχει προγράμματα προπόνησης για παιδιά άνω των 12 ετών.

«Ξεκινήσαμε το 2013 ως ένα διαδικτυακό σημείο συνάντησης φίλων, προκειμένου να ανταλλάσσουμε την εμπειρία μας από νέα video games», εξηγεί στην «Κ» ο Μιχάλης Σιγάλας, ιδρυτής του gamespace.gr και της ομάδας Gamespace Mediterranean College Esports. Ο ίδιος ξέρει πολλούς παίκτες που επέλεξαν να σπουδάσουν αντικείμενα τα οποία ανακάλυψαν το ’90 μέσω του gaming, όπως η πληροφορική. «Με τη σημερινή ωστόσο εξάπλωση και απήχηση των παιχνιδιών, έχουν “γεννηθεί” πολλά νέα επαγγέλματα». Η λίστα είναι μεγάλη – προπονητής, μάνατζερ, ψυχολόγος, διατροφολόγος, γυμναστής, απαραίτητοι σε μεγάλες ομάδες e-sports, streamer που εμφανίζεται διαδικτυακά να παίζει games, γραφίστας, social media manager, video editor, game developers…

Στον αντίποδα, ωστόσο, των επιτυχημένων παικτών, που αποκτούν δόξα και χρήμα, βρίσκονται όσοι χάνουν κάποια στιγμή τον αυτοέλεγχο με ολέθριες συνέπειες. «Το 2018 o Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναγνώρισε το gaming disorder (εθισμός στα ηλεκτρονικά παιχνίδια) ως νέα ψυχική νόσο, που μπορεί να αφορά τόσο διαδικτυακό παιχνίδι όσο και παιχνίδι εκτός Διαδικτύου ή και συνδυασμούς τους», αναφέρει στην «Κ» ο δρ Κωνσταντίνος Σιώμος, ψυχίατρος παιδιών και εφήβων, διδάσκων Παιδοψυχιατρικής Ιατρική Σχολή Π.Θ. και πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο. «Ενα ποσοστό 3%-4% των παικτών ηλικίας 12 έως 25 ετών εθίζεται, ο χρήστης εθίζεται στην αλληλεπίδραση, όπως συμβαίνει και με τα social media». Στο τμήμα προβληματικής χρήσης Διαδικτύου του «18 Ανω» στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, το 80% των περιστατικών αφορούν το διαδικτυακό παιχνίδι και το 20% τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

«Η εξάρτηση αυτή είναι συμπεριφορική, αλλά υπάρχει και βιολογικό υπόβαθρο στην ανάπτυξή της, το οποίο σχετίζεται με την έκκριση ντοπαμίνης, της ορμόνης της ευφορίας», περιγράφει. «Το άτομο αισθάνεται όμορφα όσο παίζει, γι’ αυτό επιζητεί ξανά και ξανά τις ηλεκτρονικές συσκευές που θα του προσφέρουν και πάλι ευφορία, καθώς με καμία άλλη καθημερινή δραστηριότητα ή παιχνίδι ο εγκέφαλος δεν εκκρίνει την ίδια ποσότητα ντοπαμίνης». Τα αγόρια έχει αποδειχθεί ότι έχουν μεγαλύτερη γενετική προδιάθεση. «Τα παιδιά με άτυπο αυτισμό, με μαθησιακές δυσκολίες, δυσλεξία, οριακή νοημοσύνη και τα παιδιά με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου για να αναπτύξουν gaming disorder», υπογραμμίζει ο δρ Σιώμος. «Πρόκειται κυρίως για τα αγόρια, όπου οι πιθανότητες είναι 2,5 φορές περισσότερες σε σχέση με τα κορίτσια».

Για τον ίδιο, οι γονείς πρέπει να θορυβούνται αν διαπιστώσουν έκπτωση σε όλους τους τομείς της ζωής του παιδιού. «Οι γονείς πρέπει να δρουν προληπτικά, ήδη από τις πολύ μικρές ηλικίες», σημειώνει, «να εφαρμόζουν ένα σταθερό καθημερινό πρόγραμμα, όπου η ηλεκτρονική ψυχαγωγία θα αποτελεί ένα μικρό μέρος (20%) της συνολικής ψυχαγωγίας του παιδιού και να ενισχύσουν άλλους τρόπους ψυχαγωγίας, όπως η μουσική, ο αθλητισμός και ο χορός, τα οποία μπορούν εξίσου να προκαλέσουν ευφορία». Ο δρ Σιώμος δεν επιθυμεί να δαιμονοποιήσει το gaming, αλλά να κατευθύνει έγκαιρα τους γονείς. Τέλος, εκτιμά ότι ο κίνδυνος το gaming να αυξήσει την επιθετικότητα του χρήστη είναι μηδαμινός. «Η βία στα παιχνίδια αυτά ευθύνεται σε πάρα πολύ μικρό ποσοστό για την εκδήλωση επιθετικότητας από τον παίκτη, καθοριστικό ρόλο για τέτοιες συμπεριφορές παίζει το προσωπικό του βίωμα, αν δηλαδή έχει υπάρξει ο ίδιος θύμα bullying ή ενδοοικογενειακής βίας», απαντάει.

ΜΑΡΙΟΣ ΜΠΙΤΣΙΚΟΚΟΣ

O αυτοδίδακτος πρωταθλητής που έγινε δάσκαλος

«Παίζω βιντεοπαιχνίδια από τότε που θυµάµαι τον εαυτό µου», λέει στην «Κ» o 33χρονος Μάριος «Nivek» Μπιτσικόκος, που µετράει πολλές διακρίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. «Ο πατέρας μου ήταν στον χώρο, οπότε ήταν αναπόφευκτο», λέει ο ίδιος, «η μητέρα μου ήταν υπερπροστατευτική, ένιωθε μεγαλύτερη ασφάλεια να με βλέπει στο σπίτι να παίζω παρά να είμαι έξω, καθώς μέναμε σε μια “δύσκολη” γειτονιά της Αθήνας, κατά κάποιον τρόπο δεν ήξερε ποια δραστηριότητα θα μπορούσε να εγκυμονεί περισσότερους κινδύνους για το μοναχοπαίδι της».

Ωστόσο, τα χρόνια εκείνα δεν επρόκειτο για solo experience. «Επρεπε να διακόψεις και να συναντήσεις άλλους gamers, να βρεθείς στον ίδιο χώρο μαζί τους, να κάνεις χαβαλέ, να παίξεις και μετά ενδεχομένως να συνεχίσετε σε κάποια έξοδο». Συν τω χρόνω, όμως, οι γρήγορες συνδέσεις στο Ιντερνετ, τα παιχνίδια νέου τύπου, αλλά και η καραντίνα άλλαξαν κυριολεκτικά τους όρους του παιχνιδιού. «Οι παίκτες έχουν την ψευδαίσθηση της παρέας επειδή επικοινωνούν μέσω της κάμερας με άλλους φίλους παίκτες, αλλά για μένα δεν είναι το ίδιο, ίσως επειδή ανήκω σε άλλη γενιά».

O Μάριος φλερτάρει από νωρίς με την ιδέα της επαγγελματικής ενασχόλησης με το gaming. Ωστόσο περνάει στο πανεπιστήμιο μέσω Πανελληνίων, αλλά «το άφησα γιατί δεν μου άρεσε» – μετά τελείωσε μια σχολή διαιτολογίας. «Σπούδαζα και δούλευα, αλλά δεν με γέμιζε», θυμάται. «Για έξι χρόνια είχα περίπτερο και έκανα προπονήσεις από εκεί για τουρνουά», διηγείται ο καταξιωμένος e-αθλητής. Σήμερα ο Μάριος πέρα από gamer είναι και προπονητής νεαρότερων παικτών στην Greek Gaming Academy, η οποία τον επέλεξε μεταξύ άλλων και για την «υγιή» σχέση του με το αντικείμενο. Δηλώνει «αυτοδίδακτος» και ευτυχής που το χόμπι του έχει γίνει πλέον το επάγγελμά του, αν και δεν βιοπορίζεται αποκλειστικά από τα e-sports. «Προσπαθώ να διδάξω στα παιδιά σε πόσο χρόνο θα βγει μια κίνηση, πώς να ψυχολογούν τον αντίπαλο κ.ά.». Πολλά παιχνίδια στηρίζονται στην ιστορία, στη γεωγραφία, στις πολεμικές τέχνες, στη θρησκεία, στη μυθολογία, «διεγείρουν το ενδιαφέρον των παικτών που θα ανατρέξουν σε άλλες πηγές να μάθουν περισσότερα».

ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Πέντε ώρες παιχνίδι, έξι ώρες ύπνος

Η καραντίνα στάθηκε αφορμή ώστε ο 21χρονος φοιτητής Αχιλλέας «Undefined» Καραγιάννης, από χομπίστας να γίνει επαγγελματίας gamer.

«Από τα 15 μου έπαιζα κυρίως League of Legend όταν είχα ελεύθερο χρόνο», εξηγεί ο ίδιος στην «Κ». Οταν ξεκινάει η πρώτη καραντίνα το 2020 ο ελεύθερος χρόνος του Αχιλλέα, φοιτητή στο τμήμα Οικονομικής Επιστήμης στο ΕΚΠΑ και τότε ποδοσφαιριστή, αυξάνεται αιφνιδιαστικά. «Σταμάτησαν οι προπονήσεις, τα μαθήματα της σχολής γίνονταν διαδικτυακά, οπότε άρχισα να παίζω περισσότερο». Τότε συνειδητοποιεί ότι βελτιώνοντας τις αποδόσεις του το χόμπι του μπορεί να του προσφέρει πολλά.

Στα δύο χρόνια που ακολουθούν και χάρη στις πρώτες διακρίσεις του σε τουρνουά, τον προσεγγίζουν δύο πανεπιστήμια των ΗΠΑ. «Ενδιαφέρονταν να δώσουν υποτροφίες σε gamers, εξέταζαν τις δυνατότητες εξέλιξης κάθε παίκτη», διευκρινίζει ο ίδιος, που τελικά για προσωπικούς λόγους δεν ενέδωσε στη δελεαστική πρόταση. Το 2022 εντάσσεται στην ομάδα GameSpace Mediterranean College Esports, που κατατάσσεται στην α΄ κατηγορία, ενώ ξεκινάει να σπουδάζει πληροφορική στο ίδιο κολέγιο. «Εχουμε τρεις φορές την εβδομάδα ομαδικές προπονήσεις και δύο φορές αγώνες», εξηγεί ο Αχιλλέας, «καθημερινά αφιερώνω 4-5 ώρες στο παιχνίδι και κοιμάμαι τουλάχιστον 6 ώρες». Ο 21χρονος είναι πολύ ικανοποιημένος που το gaming του αποφέρει ένα αξιοσημείωτο για την ηλικία του εισόδημα.

ΜΙΛΤΟΣ ΚΑΡΑΦΟΥΛΙΔΗΣ

Σχολείο και εικονική Formula 1

«Στα τέλη του 2019 ο πατέρας μου αγόρασε τον κατάλληλο εξοπλισμό για να ασχοληθεί συστηματικά με τη Formula 1, κάνοντας προπόνηση και τρέχοντας σε online leagues», διηγείται στην «Κ» ο 16χρονος Μίλτος Καραφουλίδης, ένας εκ των κορυφαίων παικτών στην Ελλάδα στην προσομοίωση της Formula 1, με πολλές νίκες στο ενεργητικό του, παρά το νεαρό της ηλικίας του. «Η δραστηριότητα του πατέρα μου μου κίνησε το ενδιαφέρον και άρχισα να ξεκλέβω χρόνο για να δοκιμάσω το παιχνίδι». Ο Μίλτος αφιερώνει 3-4 ώρες την ημέρα στο παιχνίδι, παράλληλα με το σχολείο και τις αντίστοιχες υποχρεώσεις του. «Στη διάρκεια της καραντίνας υπήρξαν μέρες που έπαιξα μέχρι και 9 ώρες την ημέρα», θυμάται. «Παίζοντας τόσες ώρες συνεχόμενα μέσα στην ημέρα ένιωσα πολλές φορές την απομάκρυνσή μου από την οικογένεια, πράγμα που προσπαθώ να ισορροπήσω κάνοντας διαλείμματα», σημειώνει.

«Κατά κάποιον τρόπο ασχολούμαι ήδη επαγγελματικά με τη F1, καθώς δουλεύω ως προπονητής και δημιουργός setups & race preparations στην εταιρεία SimRacingCentre (SRC), από την οποία πληρώνομαι μηνιαία για τις υπηρεσίες μου». Παράλληλα, «αγωνίζομαι σε πρωταθλήματα του εξωτερικού και στο μεγαλύτερο πρωτάθλημα της κοινότητας της F1, όπου μέσω των εμφανίσεών μου μπορεί να με προσελκύσουν επαγγελματικές ομάδες, όπως της Mercedes-Benz, της Ferrari κ.ά.».

ΕΥΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Δεν παίζουν μόνον τα αγόρια

Το gaming δεν παθιάζει μόνον τα αγόρια. «Πάντα υπήρχαν πολλές κοπέλες που έπαιζαν, απλώς παλιά δεν υπήρχαν social media και streaming πλατφόρμες για να φανερωθούν· fps, moba κ.λπ. παίζουν και τα κορίτσια και τα αγόρια», απαντάει στην «Κ» η 24χρονη Εύα Παπανικολάου, gamer, μέλος της ομάδας Gamespace Esport και streamer, η οποία μέσω του δικού της καναλιού μεταδίδει ζωντανά τα παιχνίδια της. «Ξεκίνησα να παίζω games από μικρή ηλικία με αφορμή την κονσόλα Nintendo 64, που είχε δώσει σε εμένα και τον αδελφό μου ο θείος μου ο Δημήτρης», διηγείται, «τα παιχνίδια που έπαιζα κυρίως ήταν Mario Bros, Crash Bandicoot, Counter Strike 1.6, GTA vice city, Tekken, Gran Turismo». Καθημερινά στη live μετάδοση αφιερώνει 6-8 ώρες και μετά άλλες 2-3 ώρες παίζει μόνη της. «Το gaming με ηρεμεί πολύ και με κάνει πιο επικοινωνιακή», διαπιστώνει η Εύα. Στους κόλπους του ελληνικού Gaming Community έχει γνωρίσει «υπέροχους ανθρώπους». Τέλος, «είναι πολύ καλό που μέσω του gaming στο stream έχω κάποια έσοδα που με βοηθούν στην καθημερινότητά μου».